فرهنگ شهر نشینی مجموعه مقررات و قواعدی است كه رعایت آن باعث ایجاد نظم و قانونمداری در شهرها میشود، كه آن قواعد در چند اصل زیر خلاصه میشود:
- رعایت عرف، عادات و اخلاق شهری: در این تعریف و عادات نوع رفتار، كردار، پندار انسان نیز شامل میباشد. در شهر، انسان با جمعیت زیادی از انسانها سروكار دارد که باید مطابق به سلوك و عادات شهر باسایر افراد و اشخاص رفتار كند تا باعث ایجاد بینظمی نگردد. اخلاق شهری شامل كردار، گفتار، رفتار و تعاملات انسان با سایر افراد جامعه میباشد. این اخلاق باید طوری در نظر گرفته شود كه انسان بتواند به طور مسالمت آمیز یكجا با دیگران زندگی كنند.
- استفادهی درست از سرکهای عمومی: اگر در سرکهای عمومی نظم و قانون ترافیك از سوی رانندگان وسایط نقلیه مراعات نشوند، نظم سرکها مختل شده و باعث تصادفات وخیم ترافیكی خواهد شد. همچنان طرز راه رفتن هنگام استفاده از پیادهروها از سوی عابرین باید بصورت جدی رعایت شود، در شهر ما، عابرین به جای اینكه از پیادهروها بروند از سرک عمومی عبور و مرور میكنند كه خود باعث اخلال و بینظمی در سیستم ترافیكی میشود.
- طرز پوشیدن لباس: انسان در هر نوع محیطی كه زندگی میكند باید قوانین و مقررات همان محیط را رعایت كند كه از آن جمله پوشیدن لباس است. در جاهای رسمی مانند: مکتب، دانشگاه، دفتر و ... نباید لباس خانه استفاده شود. همچنان در شهر لباسهایی استفاده نگردد که خلاف عرف و عنعنات جامعه افغانستانی ما باشد.
- رعایت نظافت و پاكیزگی: رعایت نظافت و پاكی یكی از موضوعات جدی است كه باید شهروندان هر شهری به آن توجه کنند. اگر در شهر كه تراكم نفوس آن نسبت به ولایات خیلی بیشتر میباشد مسألهی نظافت و پاکی شهری مراعات نشود، محیط زیست به صورت روز افزون تخریب میشود.
به طور خلاصه مانند اصل چهار گانهی فوق، دهها مورد دیگر وجود دارد كه باید در میان مردم نهادینه شود و اهمیت آن مورد توجه همهگان قرار بگیرد.