كودكان از نظر فقه اسلامي به سه گروه تقسيم شده‌اند: اول از يك سالگي الي هفت سالگي كه هرگاه اين اطفال كدام جرمي را مرتكب مي‌شوند نظر به قوانين مجازات نمی‌شوند؛ زيرا آنها از لحاظ قانوني فاقد قوه ادارك مي‌باشند. دوم كودكان از سن ۷ سالگي الي سن بلوغيت كه كودكان از نگاه جزايي اگر كدام جرمي را مرتكب مي‌شوند، مجازات نه بلكه تهديب يا تعديب  مي‌شوند، و سوم كساني كه به سن بلوغ رسيده‌اند و از نگاه قانون جرم آنها مطابق به افراد و اشخاص بزرگ تثبيت خواهد شد .

كنوانسيون حقوق طفل ۱۸ سال اول زندگي طفل را دوران كودكي دانسته و طفل در  اين دوران بايد از محبت، تربيت و پرورش و همراهي والدين مستفيد گردند، درصورتي‌كه طفل در جريان كودكي خود از حقوقش محروم گردد در آينده به مشكلات متعددي مواجه خواهد شد؛ زيرا در اين جريان اطفال به هر سمتي كه سوق داده شود رفته و خود طفل از زيان و اضرار اعمال خود به درستي واقف نخواهد بود. بنا قانون تمام اين مسايل را مدنظر گرفته و سن قانوني طفل را ۱۸ گفته است .